تغییرات بیان اینتگرین های ۴، ۱، v، ۳ و لیگاند آن ها استئوپونتین در مراحل مختلف چرخه استروس موش

هدف: با توجه به اهمیت مولکول های اینتگرین در لانه گزینی و عدم اطلاعات کافی در الگوی بیان این مولکول ها در مراحل مختلف چرخه استروس بررسی این مولکول ها در اندومتر موش طی مراحل مختلف چرخه استروس ضروری به نظر می رسد. مواد و روش ها: حیوانات مورد مطالعه در این تحقیق موش های بالغ نژاد nmri تعداد 15 سر با سن 6- 8 هفته بودند. ابتدا مراحل مختلف چرخه استروس پرواستروس، استروس، مت استروس و دی استروس از طریق بررسی سلول شناسی اسمیر واژینال تعیین شد. موش ها به تعداد حداقل سه رأس در هر مرحله با جابه جایی مهره های گردنی کشته شده و نمونه بافتی از میانی هر یک از شاخ های رحمی در هر مرحله تهیه شد، سپس نمونه ها به دستگاه کرایواستات منتقل شده و برش هایی به ضخامت 8- 10 میکرون از آن ها تهیه شد. این لام ها برای مطالعات ایمونوهیستوشیمی و ارزیابی بروز اینتگرین های 4، 1، v، 3 و لیگاند آن ها استئوپونتین به کار گرفته شدند. نتایج: مطابق یافته ها بیان مولکول های اینتگرین در اندومتر موش تنها در مرحله مت استروس مثبت بود و در مکان های متفاوتی از اندومتر بیان شد. اینتگرین vα تنها در پوشش غددی و اینتگرین 3β فقط در غشای قاعده ای هر دو نوع پوشش خود را نشان داد در حالی که بیان 4α برای هر دو نوع پوشش و هر دو غشاء مثبت بود. 1β تنها اینتگرینی بود که بیان آن هم در پوشش سطحی و غددی و هم در استروما ملاحظه شد. استئوپونتین فقط در غشای رأسی هر دو پوشش دیده شد و در نقاط دیگر اندومتر دیده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که ظهور اینتگرین ها در اندومتر براساس اهمیت و اولویت نقش آن در پدیده لانه گزینی باشد، بنابراین مولکول های 4α، 1β و استئوپونتین که در پوشش سطحی بیان می شوند، می توانند در اتصال و چسبندگی سلول به سلول و اینتگرین های vα، 3β و 1β که در پوشش غددی و استروما بیان می شوند، می توانند در گسترش و نفوذ جنین مداخله کنند.